به نام عشق و آزادی

صدام کن از خزر تا فارس به نام عشق و آزادی 
که تاریخی تو رگ هامه پر از آبادی و شادی 
هنوز با کوروش و آرش هنوز با کاوه هم خونیم 
صدام کن از دل غربت که ما ایرانی می مونیم 
من و تو یعنی این مردم همین مردم که بیدارن 
که توی سفرشون نون نیست ولی سر خم نمیارن 
همین بچه های بی کس که غرقن تو خیابون ها 
چه نوری تو نگاشونه برای ساختن فردا 
برای ساختن فردا 
بگو از غربت شیرین به وقت مُردن فرهاد 
از بغض مادرا وقتی که کارون بوی خون میداد 
بگو از شیر زن هایی که یک کوه رو جا به جا کردن 
زن های سرزمین من یه وقت هایی چقدر مردن 
نگو غرور و شادیمون توی قهر زمان خار شد 
مگه غم با فروریختن از تاریخ جهان پاک شد 
تو الوندی دماوندی نگات آبی تر از دریاست 
صدام کن از خزر تا فارس هنوز ایرانمون زیباست 
هنوز ایران ما زیباست 
منو تو یعنی مردم همین مردم که بیدارن 
که توی سفرشون نون نیست ولی سر خم نمیارن